کد مطلب:141777 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
شهادت حر
پس از حبیب بن مظاهر، حر در حالی كه زهیر بن قین از پشت سر او را حمایت می كرد به میدان آمد. هرگاه كه دشمن بر یكی از آن دو یار حسین علیه السلام سخت می گرفت، دیگری برای نجات دوست خود می شتافت. ساعتی درگیری «حر» با سپاه «ابن سعد» به طول انجامد، [1] تا این كه اسب حر مضروب شد و از گوشهایش خون می چكید. «حصین» به
«یزید بن سفیان» گفت: «این حری است كه تو آرزوی قتل او را داشتی» یزید در پاسخ گفت: «آری» و از سپاه «ابن سعد» برای مبارزه بیرون آمد. همین كه به میدان رسید، توسط «ایوب بن مشرح الخیوانی» تیری به سوی اسب حر پرتاب كرد كه به پای اسب خورد و اسب به زمین خورد. حر قبل از آن كه به زمین بخورد با چالاكی تمام از اسب پایین پرید. [2] او در حالی كه شمشیر در دست داشت، در برابر دشمن ایستاد و دلاورانه مبارزه كرد تا این كه حدود چهل نفر را به قتل رسانید. [3] در همین هنگام بود كه پیاده نظام بر او حمله ور شد و جسم بی هوش او به زمین افتاد. [4] یاران امام او را در برابر خیمه شهدایی كه در راه حسین علیه السلام شهید می شدند قرار دادند. امام فرمود: «قتله مثل قتلة النبیین و آل النبیین؛ [5] شهادت او چون شهادت انبیا و خاندان انبیاست» سپس امام نظری به جانب حر افكند، او هنوز جان در بدن داشت. امام خون از صورت او برگرفت و فرمود: «أنت الحر كما سمتك امك و انت الحر فی الدنیا و الاخرة؛ د [6] تو آزاده ای! همان طور كه مادرت تو را نامیده است و تو در دنیا و آخرت آزاده ای» پس از آن مردی از یاران حسین در رثا و غم حر اشعاری را سرود كه گفته شد او «علی بن الحسین علیه السلام» بود [7] و برخی گفته اند كه خود اباعبدالله الحسین علیه السلام برای او اشعاری را سروده كه این گونه است:
«لنعم الحر بنی ریاح
صبور عند مشتبك الریاح
و نعم الحر اذ نادی حسینا
و جاد بنفسه عند الصباح؛ [8] .
چه آزاده ای است حر پسر ریاح؛ او در هنگام فرورفتگی تیرها بسیار شكیباست. آری آزاده خوبی است هنگامی كه حسین فریاد و ندایش بلند شد، او از جانش در صبحگاهان گذشت». در زیارت ناحیه مقدسه به حر سلام داده شده است. [9] .
درسی كه می توان گرفت: امام صادق علیه السلام فرمود: «ان الحر حر علی جمیع احواله ان نابته نائبة صبر لها و ان تداكت علیه المصائب لم تكسره و ان اسر و قهر؛ [10] آزاده آزاده است در همه حالاتش، حتی اگر مصیبتی سخت بر او وارد شود. حتی اگر مصیبت ها بر او محكم كوبیده شود او شكیبایی می كند. آری او شكسته نمی شود، هر چند اسیر و مقهور شود». از امام علی علیه السلام نقل شده: «و لا تكن عبد غیرك لقد جعلك الله حرا؛» [11] بنده غیر خود مباش؛ چرا كه خدای تعالی تو را آزاد آفریده است».
در كربلا هم حضرت امام حسین علیه السلام لشكر ابن سعد را این گونه مورد خطاب قرار دادند: «یا شیعة آل ابی سفیان، ان لم یكن لكم دین و لا تخافون المعاد فكونوا احرارا فی دنیاكم؛ [12] ای پیروان خاندان ابی سفیان، اگر دین ندارید و از روز رستاخیز نمی ترسید، پس لااقل در دنیای خود آزادمرد باشید».
«یزید بن سفیان» گفت: «این حری است كه تو آرزوی قتل او را داشتی» یزید در پاسخ گفت: «آری» و از سپاه «ابن سعد» برای مبارزه بیرون آمد. همین كه به میدان رسید، توسط «ایوب بن مشرح الخیوانی» تیری به سوی اسب حر پرتاب كرد كه به پای اسب خورد و اسب به زمین خورد. حر قبل از آن كه به زمین بخورد با چالاكی تمام از اسب پایین پرید. [2] او در حالی كه شمشیر در دست داشت، در برابر دشمن ایستاد و دلاورانه مبارزه كرد تا این كه حدود چهل نفر را به قتل رسانید. [3] در همین هنگام بود كه پیاده نظام بر او حمله ور شد و جسم بی هوش او به زمین افتاد. [4] یاران امام او را در برابر خیمه شهدایی كه در راه حسین علیه السلام شهید می شدند قرار دادند. امام فرمود: «قتله مثل قتلة النبیین و آل النبیین؛ [5] شهادت او چون شهادت انبیا و خاندان انبیاست» سپس امام نظری به جانب حر افكند، او هنوز جان در بدن داشت. امام خون از صورت او برگرفت و فرمود: «أنت الحر كما سمتك امك و انت الحر فی الدنیا و الاخرة؛ د [6] تو آزاده ای! همان طور كه مادرت تو را نامیده است و تو در دنیا و آخرت آزاده ای» پس از آن مردی از یاران حسین در رثا و غم حر اشعاری را سرود كه گفته شد او «علی بن الحسین علیه السلام» بود [7] و برخی گفته اند كه خود اباعبدالله الحسین علیه السلام برای او اشعاری را سروده كه این گونه است:
«لنعم الحر بنی ریاح
صبور عند مشتبك الریاح
و نعم الحر اذ نادی حسینا
و جاد بنفسه عند الصباح؛ [8] .
چه آزاده ای است حر پسر ریاح؛ او در هنگام فرورفتگی تیرها بسیار شكیباست. آری آزاده خوبی است هنگامی كه حسین فریاد و ندایش بلند شد، او از جانش در صبحگاهان گذشت». در زیارت ناحیه مقدسه به حر سلام داده شده است. [9] .
درسی كه می توان گرفت: امام صادق علیه السلام فرمود: «ان الحر حر علی جمیع احواله ان نابته نائبة صبر لها و ان تداكت علیه المصائب لم تكسره و ان اسر و قهر؛ [10] آزاده آزاده است در همه حالاتش، حتی اگر مصیبتی سخت بر او وارد شود. حتی اگر مصیبت ها بر او محكم كوبیده شود او شكیبایی می كند. آری او شكسته نمی شود، هر چند اسیر و مقهور شود». از امام علی علیه السلام نقل شده: «و لا تكن عبد غیرك لقد جعلك الله حرا؛» [11] بنده غیر خود مباش؛ چرا كه خدای تعالی تو را آزاد آفریده است».
در كربلا هم حضرت امام حسین علیه السلام لشكر ابن سعد را این گونه مورد خطاب قرار دادند: «یا شیعة آل ابی سفیان، ان لم یكن لكم دین و لا تخافون المعاد فكونوا احرارا فی دنیاكم؛ [12] ای پیروان خاندان ابی سفیان، اگر دین ندارید و از روز رستاخیز نمی ترسید، پس لااقل در دنیای خود آزادمرد باشید».
[1] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 440-441.
[2] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 437.
[3] مناقب آل ابي طالب، ايران، ج 4، ص 100.
[4] مقتل الحسين خوارزمي، ج 2، ص 11.
[5] بحارالانوار، ج 10، ص 117.
[6] مقتل الحسين مقرم، ص 303.
[7] مقتل العوالم، ص 85.
[8] امالي الصدوق، ص 414، مجلس 30؛ مقتل الحسين خوارزمي، ج 2، ص 11.
[9] اقبال الاعمال، ج 3، ص 78 و 344.
[10] اصول كافي، ج 2، ص 89، كتاب ايمان و كفر، باب صبر، ح 6.
[11] نهج البلاغه، نامه 31.
[12] ابصار العين، ص 216.